Menu
“Wie ben ik dan!?”
Karin
Wat een moed hebben Sandra en Annemarie om zo’n uniek programma neer te zetten! Dit afgelopen jaar zachtpatsers heeft mij op zoveel lagen geraakt. Er is mij voor het eerst in mijn leven echt een spiegel voorgehouden, recht-voor-zn-raap, maar zo nodig en levensveranderend! Kijkend voorbij de angst en mijn zelfingebouwde veiligheidjes; wie ben ik dan!? Er is een vuurtje gaan branden die alleen maar groter wordt waardoor ik nog veel meer ongeremd wil gaan lachen en leven!
“Vol in beeld gaan staan voor wat ik te geven heb.”
Wendy
Deze foto geeft precies weer waar Zachtpatsers voor mij over gegaan is. Ruimte in durven nemen, groot mogen zijn, in vreugde staan, en tegelijkertijd voelt deze houding kwetsbaar vanwege zijn openheid. Het mooie is dat deze kwetsbaarheid niet langer verstopt hoeft te blijven, het lukt me nu beter om dit zichtbaar te maken en dat maakt me minder alleen.
Het leuke is daarnaast dat het manifesteren is begonnen, dat was het natuurlijk al, maar nu heb ik het omgezet in concrete actie. Ik heb mijn vaste uren opgezegd en ga me per 1 oktober volledig richten op mijn eigen bedrijf. Niet meer klein blijven en het er bij doen, maar vol in beeld gaan staan voor wat ik te geven heb. Alles wat er voor nodig is, is er al, het is tijd om het uit te dragen en zichtbaar te zijn. Te geven door te staan. Hier ben ik, ik ben mezelf.
“Ik hoef het niet alleen, ik wil het samen!”
Monique
Jeetje wat voelde ik mij gedragen en ‘vrij’ in het water mmmm…
Het brengt mij terug naar het hilarische moment van van de heuvel afrennen, zonder twijfel, met alle kleren aan het water in duiken. Genieten, in het moment zijn, plezier hebben en lachen. Super hoe er dan organisch een moment kwam van rust, volledig overgeven, ontspannen, gedragen worden. Precies zoals het altijd was bij zachtpatsers. Intuïtief, in het moment, in verbinding met jezelf en samen.
De ‘ik kan het wel alleen vrouw’ in mij heeft ruimte gemaakt voor verbinding, samenzijn, voor geven en ontvangen, maar vooral voor het kunnen leunen op zijn tijd en gedragen worden in een groep. Ik hoef het niet alleen, ik wil het samen!
“Een plek waar dingen niet uit de weg worden gegaan.”
Marja
Deze foto’s laten voor mij puurheid zien. En puurheid is ook wat dit jaarprogramma voorprogramma voor mij heeft betekend. Het voelt voor mij als thuiskomen, een plek waar het zacht is, een plek waar dingen niet uit de weg worden gegaan maar ‘recht in de bek’ worden aangekeken, een plek waar het draait om voelen, voelen en voelen, waar het warm is, waar ik me gedragen en gesteund voel, waar ik soms enorme weerstand voel maar ook weet dat er iemand voor me is, een plek waar ik verbinding voel met andere vrouwen. Een plek waar ik klein mag zijn en groots, een plek waar ik mijn tranen kan laten zien, mijn humor en lach, een plek waar ik buiten mijn comfortzone gewoon topless in een fucking koude waterval ga staan, een plek waar ik uit mijn bol kan gaan tijdens een lekker dansnummer, een plek waar ik mezelf mag zijn.
Bedankt lieve vrouwen, voor deze onvergetelijke reis!
“Ben ik echt zo?!”
Sieneke
Bij het zien van de foto’s voel ik warmte en ongemak, maar ik ben inmiddels gewend om hier niet meer snoeihard over te oordelen en het even in een badje van geduld en liefde te laten sudderen.
Mijn eerste indruk: iedereen staat er prachtig op en helemaal zoals ze zijn! Maar die dikke blote poten van mij…
En mijn portretten… Ze doen geen recht aan hoe ik me voelde en hoe ik mezelf zie! Ben ik echt zo?!
En weten jullie wat, nu na een paar dagen, zie ik dat het goed is. Het is.
Ik zit, onder andere dankzij de zachtpatsers, beter in mijn vel dan dat ik ooit gedaan heb, en als dat er zo uit ziet dan hou ik er van.
Lieve vrouwen; ik ben intens dankbaar voor de reis die we mochten afleggen en ook met dit beeldende schurende toetje 😉
“Bescherming, weerstand en geluk.”
Monique
Dit ben ik! De foto maakt mij trots.
Wat is het fijn om mijzelf te zien lachen en stralen. Ik ben het een poosje kwijt geweest, maar heb het weer terug gevonden en dat is zo mooi om te zien! Het helpt mij er aan herinneren dat ik ben gevallen en weer ben opgestaan. Dat ik meer veerkracht heb dan ik soms denk, dat ik steeds meer stukjes van mijzelf heb gevonden tijdens een super mooie en ook confronterende reis bij Zachtpatsers.
En dan dat lieveheersbeestje dat eerst op mijn hand zat en later nogmaals op mijn schouder lande…
‘Het symboliseert bescherming, weerstand en geluk. Het lieveheersbeestje veranderd van een niet zo fraaie larve tot mooi schepsel met felle kleuren. De transformatie kan geleidelijk verlopen, zelfs langzaam. Dit herinnerd ons eraan dat verandering tijd kost en we worden aangemoedigd geduldig te zijn’
Als ik het lees raakt het mij. Zo passend bij mijn proces. Het liefst wil ik snel, maar het is gebleken dat dat niet mijn weg is. Ik voel dat ik nog onderweg ben, niet precies wetend waar heen.. dat frustreert soms.. maar als ik naar deze foto kijk, zie ik wat ik al bereikt heb, ik straal en dat is voor mij zo waardevol. Dit ben ik!
Zo dankbaar, dat ik heb gekozen voor jullie programma. Dankbaar voor jullie toewijding, liefde en humor! Dankbaar voor jullie eerlijkheid, kwetsbaarheid, de spiegels en inzichten. Dankbaar voor de bemoedigende en ook kritische woorden, een hand op mijn schouder een aai door mijn haar.
Dankbaar voor de energie die jullie delen!
“En ik voelde me eenzaam.”
Tineke
Meer dan de helft van mijn leven was ik op zoek. Er was leegte in mijn buik, alsof er in mijn basis een gevoel van veiligheid miste. En ik voelde me eenzaam. Terwijl ik ben omringt door mensen die van me houden. Dat wilde ik zo graag anders. Maar waar ik ook zocht en wat ik ook deed, het veranderde niet.
En toen kwam Zachtpatsers op mijn pad. En hoewel ik voor aanvang wat weifelend was, want hoezo zou het nu wel lukken, bleek het zoals beloofd écht levensveranderend. Dat waarnaar ik al jaren op zoek was heb ik in de afgelopen 10 maanden gevonden. Verbinding leren maken, dát was wat ik nodig had. Verbinding met mezelf en van daaruit met de ander. ‘Kijk ze maar aan, zie dat ze niet bij je weggaan, je bent veilig, het is oké, jij bent oké.’ De lege plek in mijn buik, de plek waar ik me altijd eenzaam voelde, is zich gaan vullen met warmte en stevigheid.
“Een diepe verbintenis.”
Gerda
Nu pas tijd om te beseffen hoe een mooie reis wij samen gemaakt hebben met alle prachtige eigenwijze vrouwen die ik voor die tijd niet kende en waar ik nu een diepe verbintenis mee voel.
Dank voor jullie liefde, lachen, huilen, aandacht, creativiteit, hartelijkheid, zorgzaamheid, eigenheid, openheid, gekkigheid, alertheid, toegewijd, saamhorigheid, apartheid, heerlijkheid, vrouwelijkheid, sensualiteit.
Wat een onvergetelijk weekend hadden wij samen en wat koester ik dit. Annemarie en Sandra dank voor jullie mooie zachtpatser reis, een schot in de roos welke ik alle vrouwen zou gunnen.
“Een plek waar dingen niet uit de weg worden gegaan.”
Van harte welkom Zachtpatser!
Voel jij je aangetrokken tot onze programma’s, trek je stoute schoenen aan en ga met ons mee op avontuur.
Zachtpatsers à la carte.
© Copyright 2022 Zachtpatsers | Design by Raznd | Privacyverklaring