Kun je je voorstellen dat ik net zo dol ben op jou als jij op mij?
Kun je je voorstellen dat ik net zo bang ben als jij?
Kun je je voorstellen dat ik het net zo graag goed wil doen voor jou als jij voor mij?
Kun je je voorstellen dat ik net zo weinig oordeel over jou voel als jij over mij?
Kun je je voorstellen dat ik je kwetsbaarheid waardeer net als jij de mijne?
Kun je je voorstellen dat ik net zo bang ben om jou te verliezen als jij mij?
Kun je je voorstellen dat ik jou net zo’n mooi mens vind als jij mij?
Kun je je voorstellen dat ik jou er net zo graag bij heb als jij mij?
Kun je je voorstellen dat ik het net als jij spannend vind om me uit te spreken en gezien te worden?
Kun je je voorstellen….?

Kun je je voorstellen? Iemand stelde mij die vraag laatst. En wat was het moeilijk om me dat voor te stellen zeg… Het raakte me. Want jeetje, als jij voelt wat ik voel en als dat bij jou net zoveel is als bij mij… Wat wordt er dan van me gehouden, wat ben ik dan geliefd, wat doe ik het goed en wat doe ik mezelf tekort door het niet te ontvangen.

‘Kun je je voorstellen…?’